YÖNTEMLER
        AKRAN DESTEKLİ ÖĞRETİM: Akran destekli öğretim, bir bireyin diğer bir bireye belirlenen konuyu materyaller kullanarak usta çırak ilişkisi içinde tecrübe aktarımı yoluyla öğrettiği, bireylerin akademik ve sosyal becerilerini geliştirmeyi hedef alan bir öğretim yöntemidir. Akran öğretimi öğrencilerin birbirine yardım ettikleri ve öğreterek öğrendikleri bir öğretim yöntemidir.

Öğretmenin rehberliğinde, eğitim almış yetenekli bir öğrencinin aynı sınıf düzeyinde bulunan bir ya da birkaç öğrenciye bir kavramı ya da beceriyi öğrettikleri bir süreçtir. Gaustad`a göre ise, akran öğretimi  özellikle özel eğitime ihtiyacı olan   öğrenciler için tanımlanan bir grup   öğretimi sürecidir. Örnek; Okuma-yazma bilen öğrencilerin, okuma- yazma bilmeyen öğrencilere okuma-yazma öğretmesi. Akran öğretimi yarışmayı azaltır ve daha destekleyici bir sınıf çevresi yaratır. Yapılan araştırmalar okuma ve matematik alanlarında akran öğretiminin, bilgisayar destekli eğitimden iki kat, sınıf büyüklüğünün az olduğu sınıflardan üç kat daha fazla başarıyı arttırdığı bulunmuştur.


        SES TEMELLİ CÜMLE YÖNTEMİ: Günümüzde ilköğretimde kullanılan sistemdir. Çocuklara sesler alfabemizdeki ses sırasına göre değil, seslerin yazım ve işlerliğine göre belli bir sıra ile verilmektedir. Seslerin veriliş sırası 6 grupta toplanmıştır. Çocuklara birkaç ses verildikten sonra verilen seslerle ilgili hece, kelime, cümle çalışmaları yapılır. Ülkemizde 2004 yılından beri, ses temelli cümle yöntemi uygulanmaktadır.


      YANLIŞSIZ ÖĞRETİM YÖNTEMLERİ:  Yanlışsız Öğretim yöntemleri yolu ile çocuklar yanlışlarından değil, doğrularından öğrenmektedirler. Çocuklara öğretilen her yeni durum küçük basamaklara ayrılarak çocuğa verilmektedir. Çocuğun yeni durum karşısında hata yapma oranı en aza indirilir ve doğru tepkileri arttırılır. Bunun sonucunda da çocuk ile eğitimci arasında olumlu bir iletişim sağlanır.

      AYRIK DENEMELERLE ÖĞRETİM: Lovaas yöntemi olarak da bilinen ayrık denemelerle öğretim,

(DTT: Discrete Trial Teaching), bire-bir öğretim oturumunda art arda pek çok öğretim sunumu yapılmasıdır. Bu sunumlarda çocuğa

bir soru, komut ya da araç yöneltilir; karşılığında çocuktan bir tepki beklenir; doğru tepkiler ödüllendirilir; yanlış tepkiler ise

düzeltilir. Bu sistemle otizmli çocuklara tüm gelişim alanlarından beceriler kazandırılabilir. Ayrık denemelerle öğretimin daha

sistematik biçimi olan yanlışsız öğretimde ise öğretim sırasında çeşitli ipuçları kullanılır. Böylece, çocuğun yanlış yapma olasılığı en

aza indirilir. Çocuk ipuçları yardımıyla belli davranışları yapar hale geldikten sonra bu ipuçları yavaş yavaş ortadan kaldırılır. Ayrık

denemelerle öğretimin otizmli çocuklar için kritik beceri alanları olan taklit, eşleme ve sınıflama, alıcı dil, oyun, özbakım vb.

becerilerin kazandırılmasındaki etkililiği
çeşitli deneysel araştırmalarla gösterilmiştir.



      ETKİNLİK ÇİZELGELERİ: Etkinlik çizelgesi, bireyi bir dizi etkinliği yerine getirmeye yönlendiren fotoğraf ya da sözcük

setidir. Etkinlik çizelgesi farklı şekillerde olabilir, ancak henüz okumayı bilmeyen çocuklar için etkinlik çizelgesi, başlangıçta,

her sayfasında çocuğu etkinlikle meşgul olmaya ya da ödüllere yönlendiren fotoğraflı ipuçları bulunan üç veya dört halkalı

dosyalardır. Çocuklar, etkinlik çizelgesini açmayı, ilk sayfayı çevirmeyi, fotoğrafı işaret etmeyi, resimde belirtilen materyali almayı,

etkinliğini tamamlamayı, materyali yerine koymayı ve çizelgeye geri dönmeyi öğrenirler. Çocuklar çizelge izlemede ustalaştığında ve

okuma becerisini geliştirdiğinde, fotoğraflı ipucu yerine yazılı ipuçlarına tepki vermeyi öğrenirler. Örneğin, çocuk sayfayı çevirir,

ipucunu işaret parmağıyla gösterir, ipucunu okur ve yemek odasına gidip masayı hazırlar; masayı hazırladığında etkinlik çizelgesine

geri döner. Yazılı ve fotoğraflı etkinlik çizelgeleri, otizmli bireylere seçim yapmayı kazandırmak amacıyla da kullanılır. Dikkatli ve

sistematik bir öğretim yapıldığında, çocuklar sadece etkinlik çizelgesi izlemeyi değil, aynı zamanda tercih ettikleri etkinlikleri seçmeyi

ve seçtikleri etkinlikleri sıraya koymayı da öğrenirler.

      VİDEO KAYDI İLE MODEL OLMA: Bu  yöntemde bireyin öğrenmesi istenilen becerilerin uygulanışı videodan bireye

izlettirilir. Görüntüdeki kişi herhangi biri olabileceği gibi bireyin kendisi de olabilir. Fiziksel ipuçları sunularak bireyin gördüklerinin

aynısını yapması sağlanır. Daha sonraki aşamada bireye sunulan yardım sistematik olarak azaltılır ve öğretim sırasında uygun

davranışlar pekiştirilir. Model olma yönteminin yaygın gelişimsel bozukluğu olan bireylerin, sosyal, iletişim, özbakım ve günlük yaşam

becerileri gibi birçok beceriyi kazanmasında etkili olduğunu gösteren araştırma sonuçları bulunmaktadır.
     
      DRAMA:  Drama yöntemi sosyal hayat içinde ortaya çıkabilecek çeşitli durumları, bireylerin oyuncu olarak katıldıkları çeşitli

sahneler içinde ortaya koymasıdır. Bireye hangi durumlarda nasıl davranılması gerektiğini yaşayarak öğreten bir yöntemdir. Bireyin

problem çözme,dinleme, anlama, akıcı konuşma ve iletişim kurma yeteneğini geliştirir. Yaratıcılığı ve ifade becerisini artırır.
     
      SOSYAL ÖYKÜLER: Sosyal öyküler otizmli bireylerin eğitimlerinde kullanılmak üzere 1991 yılında Carol Gray tarafından

geliştirilmiştir. Öyküler, okuma yazma bilmeyen bireylere yönelik resimlerden, okuma yazma bilen bireylere yönelik basit

cümlelerden başlayarak geliştirilir. Öykünün kahramanı olan bireyin sosyal becerileri daha kolay öğrendiği vurgulanmaktadır. Otizmli

bireyin gereksinimleridoğrultusunda hazırlanan öyküler bireye sosyal ortamlarda neler yapması gerektiğini ve sosyal kuralları

öğretmeyi hedeflemektedir. Öykü, bireyin anlamakta zorluk çektiği konu ile başlar. Daha sonra öykünün nerede geçtiği, öyküde

kimlerin yer aldığı ve gerçek yaşamla ilişki öyküye dâhil edilir (Cohen ve Sloan, 2007).